mar

03

MINUS 2, chor. Ohad Naharin

Taniec

Minus 2 to spektakl w choreografii Ohada Naharina. Znany izraelski tancerz, muzyk i choreograf jest od 1990 r. dyrektorem artystycznym Zespołu Tańca Bat-Szewa. Pod jego kierownictwem zespół nabrał międzynarodowego charakteru stał się jednym z najlepszych. Ohad Naharin jest twórcą języka ruchu GaGa, dzięki niej została zrewolucjonizowana metoda szkolenia tancerzy. Przerodziłą się ona w system kształcenia w dziedzinie praktyki ruchu.

Ohad Naharin uznawany jest za jednego z  najwybitniejszych choreografów na świecie. Jego choreografie mają w swoim repertuarze najbardziej znane teatry taneczne świata. Kilka z jego spektakli stało się kanonem współczesnego języka ruchu („Kyr”, „Tabula Rasa”, „Anaphasa”, „Three”). Stały się one swoistym punktem odniesienia dla innych choreografów.

Spektakl „Minus 2” jest swoistą wizytówką artysty. Jest to zestaw niezależnych etiud w różnej stylistyce i konwencji od baletu, po musical. Ohad Naharin do minimum ograniczył scenografię spektaklu. Uwaga widza skupia się zatem na ruchu tancerzy.

sty

14

„HIS… EST CARITAS, chor. Alisa Makarenko

Taniec

Alisa Makarenko wystąpiła  dnia 14 stycznia 2015 r. jako choreofrafka i tancerka w spektaklu „His… est caritas„. Spektakl został przygotowany przez Warszawski Teatr Tańca. Część taneczna to ilustracja do muzyki Aleksandra Kościłowa. Utwór został skomponowany w 2000 r na zamówienia Joe Alter Dance Group.

Alisa Makarenko jest również absolwentką psychologii (studia I stopnia) na Uniwersytecie w Chersoniu (Ukraina). Alisa doceniana jest także w swoim rodzinnym kraju. W 2012 r. otrzymała nagrodę za znaczący wkład w rozwój sztuki choreograficznej i za wysoki poziom szkolenia tańca. Przez wiele lat była uczestniczką międzynarodowych warsztatów tańca współczesnego Dancing Poznań, organizowanych w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca w Poznaniu.
Muzyka Aleksandra Kościowa to alinearna opowieść muzyczno-taneczna, w której bohaterami są: tęsknota, pasja, wiara, nadzieja i miłość. Każde z doświadczeń duchowych znajdowało swoje odbicie w drugim partnerującym tancerzu. Stanowiło jakby jego lustrzane odbicie.

Jak dowiadujemy się od samej choreografki „… niewidzialna czerwona nić łączy tych, których przeznaczeniem było się spotkać, niezależnie od czasu, miejsca czy okoliczności”. „Ta nić może się rozciągnąć lub splątać, ale nigdy się nie przerwie” – prowadzi dalej swoje rozważania Alisa Makarenko.

To jak jej się udało przedstawić tę muzyczno-filozoficzną plątaninę stanów psychicznych można zobaczyć w poniższym reportażu.
gru

18

אייראָפּע – JEWROPE – prowokacja czy oczyszczenie

Taniec

אייראָפּע  Jewrope to spektakl w choreografii Yoshiko Waki. Na scenie wystąpili tancerze „bodytalk” oraz Polskiego Teatru Tańca. Polska premiera spektaklu miała miejsce 18 i 19 grudnia 2014 r. Wydarzenie miało miejsce w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu.

Dlaczego na miejsce premiery wybrano Poznań? Przedstawienie stworzyły dwa zespoły z Polski i Niemiec a konkretnie grupa „bodytalk” i tancerze Polskiego Teatru Tańca.

W spektaklu autorka porusza trudny temat Holokaustu. Czy osoba urodzona w Japonii może mieć wiedzę i rozeznanie w tej kwestii? Czy wydarzenia z Hiroszimy i Nagasaki nie pokazują ludzkich dramatów związanych z II wojną światową? Choreografka próbuje spojrzeć na masowe ludobójstwo ludności cywilnej. Studiując w Niemczech, poznaje społeczność, która musi się uporać ze swoją własną historią.

Mamy tu wizję Holokaustu opowiedzianą językiem tańca, która może zaintrygować. Obrazy rysowane grubą kreską wzbudzają kontrowersje i pobudzają ludzi do ponownego zastanowienia się nad tym tematem.

Pojawiający się na scenie drut kolczasty jest zabiegiem dosłownym. Następująca niedługo potem scena z mlekiem, może być trudna do interpretacji. Może przywodzić na myśl, obiecaną narodowi wybranemu „krainę mlekiem i miodem płynącą”. A może to zwykłe „zjawisko wyparcia”, kiedy nie można się uporać z traumatycznymi przeżyciami? A może to rytualne oczyszczenie po zbrodniach dokonanych na tym narodzie? Ale co innego definicja książkowa, a co innego interpretacja sceniczna, naturalistyczna i będąca na granicy akceptowalności. Nie należy tego piętnować, tylko zastanowić się, nad jej głębszym sensem.

lis

09

Jesienne wycieczki, Dolsk i Błażejewo

Podróże

Jesienny czas sprzyja powrotom do miejsc, które kiedyś już odwiedziliśmy. Korzystając z wolnego czasu w okolicach Święta Niepodległości zawitaliśmy do Dolska i Błażejewa. W dolskim dworku bywał Adam Mickiewicz. Znajduje się on przy gotyckim kościele nieopodal rynku. Błażejewo – mała wioska nieopodal Dolska – może się poszczycić pięknym drewnianym kościółkiem. Wokół którego rosły, swego czasu, dorodne modrzewie. W chwili obecnej nie zostało już po nich nawet  śladu.

kwi

25

HELLO, MY FRIEND! – Atelier Polskiego Teatru Tańca

Taniec

Atelier to scena poszukiwań i debiutów. Młodzi twórcy próbują swoich sił przy tworzeniu choreografii nowych spektakli. 

W piątek 25 kwietnia 2014 r. rozpoczął się 7 Festiwal Atelier Polskiego Teatru Tańca, na którym zaprezentowanych zostało 5 spektakli. Festiwal trwał dwa dni.
Jako pierwszy przedstawiony został spektakl w choreografii Pawła Malickiego „Hello My Friend”. Jest to kontynuacja wcześniejszego spektaklu „Hello, Stranger”. W tej odsłonie  Paweł Malicki podejmuje temat mężczyzn i męskości.