Biogram

Zacząłem odwrotnie, nie od szkoły. Fotografowałem jak wielu moich rówieśników Zenitem, miałem ciemnię w łazience u przyjaciela Jacka, u mnie była za duża rodzina. W czasie studiów na Politechnice Poznańskiej działałem w Studenckiej Agencji Fotograficznej. Potem zorientowałem się, że moje zdjęcia nie tylko dokumentują świat, ale tak go przedstawiają, że wygląda inaczej niż w rzeczywistości. Widzę go nie tak jak wszyscy, wyławiam z niego inne treści. O fotografii czytałem podręczniki, słuchałem słów krytyki, podglądałem mistrzów, szukałem inspiracji, ale nade wszystko patrzyłem na świat kadrami. W końcu trafiłem do Artystycznej Szkoły Fotografii (obecnie Wielkopolska Szkoła Fotografii), gdzie wykładowcami są profesorowie z poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego. Godziny ćwiczeń, prób, nauki, poprawek, poszukiwań…
Kolejno dyplom i wystawa w magicznym miejscu na ul. 27 Grudnia w Poznaniu. Dyplom robiłem u dr. Janusza Oleksy. Dzięki jego cennym wskazówkom stworzyłem cykl fotografii, zatytułowany „Horyzont Jej codzienności”. Jednak poszukiwania się nie kończą, szkoła nadała im tylko porządek i nakreśliła nowy kierunek. Zdobyte wiedza i doświadczenie pozwalają zupełnie inaczej spoglądać na rzeczywistość i lepiej rozumieć przedstawiające ją kadry. Inspiracją stają się też  plenery np. ten zorganizowany przez Janusza Oleksę w Karkonoszach pod hasłem antypocztówki i malowania światłem. I znowu ciekawa przygoda i tematy, których wcześniej nie fotografowałem. Jestem też absolwentem Master Class Wielkopolskiej Szkoły Fotografii w Poznaniu. Dyplom znów u dr. Janusza Oleksy. Potem wystawa w Poznaniu i Śremie.

Od wielu lat konsekwentnie fotografuję pracę muzyków, tancerzy i choreografów. Dokumentowałem m.in. koncerty poznańskiego festiwalu Made in Chicago we współpracy z dyrektorką Jazz Institute of Chicago Lauren Deutsch i współzałożycielem festiwalu Wojciechem Juszczakiem oraz spektakle Polskiego Teatru Tańca za życzliwym przyzwoleniem ówczesnej dyrektorki – Ewy Wycichowskiej. Materiał ukazywał się regularnie jako publikacje prasowe.

Potem z poznanymi w PTT artystami realizowałem projekty konceptualne i kreacyjne w przestrzeni miejskiej.  Współpraca z Alisą Makarenko, Agnieszką Fertałą, Adą Ogorzałek, Marcinem Motylem, Szecherezadą Kondratowicz, Moniką Błaszczak zaowocowała wieloma akcjami twórczymi, czego efektem jest bogate archiwum fotograficzne.

Fotokompozycje stały się zwieńczeniem dążeń do tworzenia w kadrze własnego teatru światła, ruchu, emocji, fantazji, o nadawaniu znakom nowych znaczeń i o czytaniu obrazów jak tekstów. Składają się one na trzy zrealizowane projekty fotograficzno-choreograficzne (Odwaga patrzenia, Świątynia sztuki, Historie szalonych kapeluszy) wykorzystujące zabieg artystycznej teatralizacji.

Efektem jednego z nich była wystawa autorska pt. „Odwaga patrzenia” zaprezentowana w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu w 2020 roku, której kuratorem był Janusz Oleksa. Relacja z niej znajduje się w magazynie kulturalnym POZKULTURA prowadzonym przez Agnieszkę Nawrocką (emisja 30.01.2020, TVP 3 Poznań, g. 18.00). Program dostępny jest również pod adresem: https://poznan.tvp.pl/46441177/30012020. Wystawie towarzyszyła projekcja filmu opowiadającego o pracy nad jedną z fotokompozycji. Film udostępniony jest  pod adresem:  https://www.youtube.com/watch?v=NLLQtDuqOBA. W takcie trwania wystawy miał miejsce spektakl-performans mojego pomysłu w choreografii Alisy Makarenko, która  poruszała  się wśród widzów-statystów. Spektakl został udokumentowany i jako film pt. „Za drzwiami” udostępniony na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=8pH4Z4VbFn8.

Spektakl pt. Muzeum emocji w choreografii Agnieszki Fertały pośród kilku wielkoformatowych  fotokompozycji z trzeciego cyklu planowany jest w Zakrzewie Złotowskim w Domu Polskim. Prace będą potem eksponowane w formie wystawy. Projekt sfinansowany ze stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie kultury na rok 2020 (nr 1848/2020).

Prócz realizacji własnych projektów autorskich uczestniczę także w przedsięwzięciach fotograficznych jako członek grupy Fotokolektyw „Punkt Alarmowy Syrena”, których efektem było kilka wystaw. Po dwóch z nich językiem ruchu oprowadzała Alisa Makarenko (zwiastun filmowy dostępny jest pod adresami: https://www.youtube.com/watch?v=bicgQX9EZSk).