Alisa

Zdjęcia Alisy zostały wykonane podczas Dancing Poznań 2013. Tancerka bywała już na poznańskich warsztatach wielokrotnie. Uczestniczyła w zajęciach wielu pedagogów uczących różnych styli tańca. Jedno jest pewne, jej osoba przyciąga uwagę ze względu na ogromną pomysłowość interpretacyjną oraz swobodę improwizacji.

Po zajęciach u Shi Pratt udało mi się namówić Alisę do zatańczenia w pustej sali tylko w obecności obiektywu aparatu fotograficznego, …wyłącznie dla przyjemności.

W wersji kolorowej zdjęcia można obejrzeć i poczytać o tym, jak Alisa to zobaczyła, pod adresem:

Amazing photos by Andrzej Hajdasz!

 

 

DanceLab – taniec w industrialnym świecie

DanceLab to zespół stworzony przez Gosię Mielech i Zofię Jakubiec w roku 2012. Obie tancerki wywodzą się z Polskiego Teatru Tańca z Poznania. Prezentowany projekt pochodzi z sesji w Starej Gazowni w Poznaniu, która odbyła się jesienią 2012 r.

Niniejszy pomysł to próba połączenia piękna i elegancji, z czym zwykle kojarzony jest taniec współczesny, z surowym wnętrzem postindustrialnym. Zwykle tancerze występują na scenie, dlaczego jednak nie spróbować tego samego w zupełnie innym środowisku, które kiedyś służyło innym celom.

Ten sam fragment tańca prezentowany na scenie ma inny wymiar, gdy wykonać go w miejscu, gdzie tłem jest kolos przemysłowy, którego przeznaczenia trudno już dociec. Tancerki w takiej sytuacji są jakby przytłoczone ogromem „scenografii”. Jednak nie zmienia to ich siły przekazu. Najwyżej widz może być zaskoczony zestawieniem obu środowisk, co przydaje kadrowi tajemniczości, swoistego napięcia wynikającego z połączenia z pozoru niepasujących do siebie światów.

Próbę odpowiedzi na tak postawione założenia możemy znaleźć na przedstawionych tu kadrach. Nie jest to zapewne ostatnie słowo DanceLab w tej kwestii. Ciągłe poszukiwanie to coś co powinno charakteryzować twórcę. A stawianie przed sobą nowych wyzwań powoduje, że rodzą się nowe pomysły.

Dancing Poznań 2013 – warsztaty GaGa – Shi Pratt

Warsztaty GaGa to zajęcia towarzyszące Festiwalowi Dancing Poznań. Tegoroczne warsztaty GaGi prowadziła izraelska tancerka Shi Pratt. GaGa to system kształcenia w dziedzinie ruchu opracowany przez Ohada Naharina. Technika GaGa początkowo stosowana była w Batsheva Dance Company, jednak już wkrótce stała się metodą kształcenia tancerzy na całym świecie.

GaGa to doskonalenie własnego ciała oraz rozwijanie świadomości ruchowej. Zajęcia GaGi to ciągła improwizacja a także czerpanie przyjemności z ruchu oraz panowanie nad własnym ciałem. Ćwiczenia takie pozwalają na bardziej instynktowne podchodzenie do wykonywanych ruchów. Jak mówi Ohad Naharin „…zmieniają się przez to nasze nawyki ruchowe oraz odnajdujemy nowe możliwości”.

Shi Pratt jest tancerką, choreografem i nauczycielką tańca. Występowała z wieloma znakomitymi zespołami tańca, między innymi z Batsheva Dance Company.

DanceLab – „We Bleed the Same Color”

We Bleed the Same Color był drugą premierą 7 czerwca 2013 r. Choreografem spektaklu jest izraelska tancerka Shi Pratt. Spektakl inspirowany jest zdjęciami Sally Mann, ulubionej artystki choreografa.

Zadaniem tancerek było przełożenie zawartych na zdjęciach sytuacji na język ruchu. Przeglądanie zdjęć oraz ich wizualizacja były jednym ze sposobów tworzenia akcji w spektaklu. Niekiedy tancerki przez chwilę stawały się żywymi obrazom. Wiele prezentowanych scen były lustrzanymi duetami. Jak czytamy w jednej z interpretacji spektaklu, została ukazana zwizualizowana forma komórek lustrzanych, dzięki którym człowiek naśladuje motorykę drugiej osoby.

 

DanceLab – Sababa

Premiera „Sababy” odbyła się 7 czerwca 2013 w Teatrze Polskim w Poznaniu. Choreografia spektaklu jest autorstwa Gosi Mielech i Zofii Jakubiec. Tytuł przedstawienia „Sababa” zaczerpnięty został z języka herbrajskiego a oznacza stan zadowolenia, dobrego samopoczucia czy zwyczajnie lekkości. Inspiracją choregrafii jest język ruchu GaGa, który został stworzony przez izraelskiego choreografa Ohada Naharina.

Jak powiedziała Zofia Jakubiec w wywiadzie dla Gazety.pl „Cenię GaGę za wolność, którą daje, za niesamowite możliwości dla wyobraźni”. Zaś Gosia Milech dodaje „GaGa” to niesamowita zwierzęcość, takie totalne czucie, równocześnie podbite fenomenalną techniką.

DanceLab – próba

Zdjęcia pochodzą z próby „We bleed the same color”.

„Gourd” – ISUM Dance Company

ISUM Dance Company gościł w Poznaniu na Festiwalu Dancing Poznań 2012.  Zaprezentowali spektakl „Tykwa” [Gourd] w choreografii Hae Kyung Lee.

Akcja spektaklu toczy się na dwóch płaszczyznach, jedną jest prawdziwe życie bohatera, drugą – jego wyobraźnia. Muzyka, towarzysząca tancerzom, wywodzi się z najsłynniejszego gatunku koreańskiej muzyki „Pansori” z elementami wokalno-prekusyjnymi. Fabuła spektaklu oparta jest na tradycyjnej walce dobra ze złem.

ISUM Dance Company powstał w 2004 roku. Jego założycielką była jedna z najwybitniejszych koreańskich tancerek Hae Kyung Lee, choreograf i reżyser  spektaklu. Lee Hye Kyung odważnie łączy tradycyjny taniec koreański z tańcem nowoczesnym. W spektaklach granych przez Isum Dance Company często łączy się przeszłość i nowoczesność, osiągając w ten sposób efekt wzmocnienia przekazu. Łatwo daje się zauważyć, że niektóre sceny powracają w spektaklu niczym nacięcia na tykwie. Jest to środek wyrazu świadomie stosowany przez choreografa. Sceny początkowa i końcowa spinały klamrą narrację spektaklu.

Festiwal Atelier PTT – 2013

VI festiwal Atelier PTT zaowocował pięcioma przedstawieniami w tym jednym pokazem przedpremierowym. Był to spektakl „Hello, Stranger!” Festiwal gościł na scenie Teatru Ósmego Dnia w Poznaniu. Zaprezentowane zostały następujące spektakle:

  • pierwszego dnia – „Hello, Stranger!” i „Planets”,
  • drugiego dnia – „Public space” i „Maathai”,
  • trzeciego dnia – „Ukradkiem” oraz 2 odcinek obchodów jubleuszowych „XL PTT – Krzesany i inne tańce”.

Ucieczka od codzienności

Uczestnicząca w sesji zdjęciowej Szeherezada, zapytana o to, czym jest dla niej taniec, odpowiada:

Taniec jest moją pasją. W tańcu mogę wyrazić siebie, swoją osobowość. Klasyka jest magiczna, ruch w niej jest lekki, pełen gracji i płynności. Nie wyobrażam sobie życia bez tańca, spełniam się w nim, gdyż robię to, co kocham.

Szer w krainie Abakanów